Laatste "vakantiemaand"

De maand maart was vooral een reismaand en had ook de universiteit moeten beginnen. Maar ik had besloten om mijn vakantie nog wat langer te maken.

In het eerste weekend van maart ben ik het Panamakanaal gaan bezoeken met mijn tio José luis. Hij werkt voor verschillende maatschappijen maar altijd heeft het wel iets te maken met dieren en planten. Op dat moment was hij aan het werken aan het Panamakanaal, meer bepaald aan de rechterkant van de brug van de Amerikanen. Hij was daar baas over een groep jongens en hun taak was om een bepaald stuk grond vrij te maken zodat er plaats was voor een opslagruimte.

Omdat dit een gesloten gebied is, had hij zijn werkmannen wijsgemaakt dat ik van WWF was. En moest toekijken of ze de regels wel naleefden. Al zijn jongens geloofden het en waren blij verrast om een een jong meisje te zien J. Het zicht was prachtig en het was vooral leuk om de brug waar ik alle dagen voorbij kom, is te zien van een andere hoek. Daar voorbij komen is voor mij elke keer zeer speciaal. Het is gewoon magnifiek.

In de avond moest een vriend van de universiteit, Alexander, spelen in een bar. Uiteindelijk ben ik met Alex, zijn vriendin Fannie en Julie iets gaan drinken. Het was heel leuk, zeker toen er een jongen kwam en beweerde dat hij van Rusland was maar Alex en Fannie beweerden dat hij gewoon Panamees was. Aan de hand van zijn Engels hadden ze dit gehoord.

De volgende dag ben ik met het hele orkest gaan spelen in SOS Infantil. Dat is een verblijfplaats voor kinderen die nog ouders hebben maar niet kunnen wonen bij hen. Het was net zoals een klein dorpje. Per huis wonen 4 kinderen met 1 “mama”. De kinderen waren heel blij om wat te spelen op violen, altviolen en cello. Soms moest men hun instrument redden uit de handen van te enthousiaste kinderen. Maar je zag wel dat ze het geweldig vonden. Ik was de fotograaf van dienst. Mijn cello heb ik uitgeleend aan Andrea, die ook cello speelt. Het doel van deze dag was dat de kinderen in aanraking kwamen met muziek en als ze wilden, konden ze les volgen, gegeven door de studenten. Er zijn nu een paar kinderen dat in de weekenden les kregen. Deze ervaring was voor mij ook heel leerrijk. Heb weer gezien hoe muziek mensen echt kan helpen.  Toen als we allemaal samen vertrokken, kwam een meisje met het idee om te stappen naar de universiteit. Ik wist dat de uni niet zo dichtbij was maar ik dacht, Panamezen wandelen toch niet. Maar daar had ik me toch wel in vergist. We hebben een uur en half in de warmte naast de snelweg gewandeld. Gelukkig was er één galante jongeman die mijn cello wou dragen voor mij, in ruil voor zijn viool. Het was dan wel vermoeiend maar wel grappig. Daar liepen we dan, een bende muzikanten met geen geld om de bus te nemen. J Toen als we eindelijk aankwamen hebben we nog iets gedronken en dan naar huis gegaan. In de avond ben ik héél  vroeg gaan slapen.



Na dit weekend ben ik met Julie vertrokken naar Playa Venao. Het is een strand waar veel toeristen naar toe komen omdat het bekend staat voor zijn goede golven om te surfen. Arno en Iseah, 2 studenten van AFS, waren daar al lang. Arno werkte in de bar. Deze bar en hotel worden uitgebaat door Israëlieten. Wij verbleven in een tentje. En wat voor een tentje! Ik had dit tentje geleend van de overburen in mijn straat en zij hadden mij gezegd dat er zeker 2 mensen konden in slapen. Toen als we het opzetten, bleek het zeer klein te zijn. Wat wel een mindere was maar voor 5 dagen gaat dat wel. Ik heb daar mijn eerste surfles genomen met Trico. We zijn vroeg in de ochtend naar het strand gegaan omdat de golven dan zwakker zijn. En… ik heb recht kunnen blijven staan, jeeej! (zie foto) In de namiddag heb ik nog eens geprobeerd maar de golven waren zeer hoog en heb ik mijn plank meerdere keren tegen mijn gezicht gekregen en ben gespoeld geweest door de golven. Dat was mijn laatste keer dat ik surfte. Die week waren de golven gigantisch hoog. Wat wel zalig was om al die professionele surfers te zien. Moet een geweldig gevoel zijn. Voor de rest heb ik bijna alle dagen noedels uit een pakje en pindakaas gegeten. J Aja ik ben ook nog gaan paardrijden in de bergen met Iseah en één van de uitbaters. Zondagochtend ben ik alleen doorgegaan om naar de AFS dag te gaan. De nieuwe studenten moesten iets typisch koken. Ben samen met  yale, mijn zus gegaan en Caridad, haar dochtertje.

Playa Venao is gelegen aan de kust onder de naam Los Santos





Na Playa Venao ben ik een weekje thuisgebleven. Wat op straat gezeten,  uitgerust,… Karol, mijn jongste zus is een weekje gekomen en met haar ben ik dan ook is  shoppen. Zoals elke vrijdagmiddag zat ik op de bus op weg naar Panama voor het orkest. Ineens kreeg ik een telefoontje van Massiel, een meisje dat ik had leren kennen op het Panama jazz festival. Zij werkt voor Global Brigades. Dat is een programma van de Verenigde Staten die aan ontwikkelingshulp doet in Latijns-Amerika en Ghana. Zij vertelde mij dat een groep studenten morgen zouden vertrokken voor een Business Brigade en ze hadden nog een vertaler nodig. Ik heb direct ja gezegd! Toen kwam ik Frederieke tegen in de de mall en zij wou ook graag mee. Heb dan gebeld en was direct in orde. Zo, zaterdagmiddag vertrokken we dan met een bende studenten met geen enige besef wat wij moesten doen. Onze werkplaats was Platanilla in de provincie oost-panama. De eerste dag zijn we de bewoners gaan leren kennen en heb ik direct al moeten meedansen met hen J. In dit dorpje wonen veel boeren die niet de kennis hebben om hun bedrijf winstgevend te maken. We hadden ook consultaties over de financies in het huishouden. De studenten werden in 7 groepen opgedeeld en kregen 3 families die zich vrijwillig hadden ingeschreven in dit programma. Elk huisbezoek verliep hetzelfde; het eerste gesprek was om informatie te vergaren en het tweede gesprek handelde over oplossingen en hoe ze het ‘beter’ konden aanpakken. Er waren mensen die eigenlijk geen hulp nodig hadden maar dan waren er weer anderen die nog lang weg te gaan hadden. En ik moest dus vertalen. Gelukkig kreeg ik hulp van een ander meisje met Spaans als haar moedertaal. Heb een keer alleen vertaald maar dat was met een kleiner groepje, wat wel veel beter ging. De week was vermoeiend maar heel leuk en interessant. Iedereen kon het met elkaar vinden en als ik ooit naar Chicago wou gaan, heb ik al verschillende adressen om te slapen. De laatste avond was het culture avond. Omdat we aan het oosten van Panama stad zaten, kregen we een voorstelling van 2 indianenstammen. De Kuna Yala en Embera. Nadien stalden ze hun zelfgemaakte specialiteiten uit. Beiden maken hun kunstzwerkjes uit natuurlijk materiaal. Op het eind van de avond hebben we zelf een meisje van de Embera gekoppeld met een student. Zij wou zijn facebook om hem elke dag te kunnen zien. In hun stammen hebben ze geen computer maar haar broer heeft een blackberry en soms heeft hij internet. Het was een meisje dat van aanpakken wist J. De volgende dag zijn we samen naar de luchthaven geweest om de studenten uit te wuiven.



Die zaterdag toen ik vertrok naar Platanilla is Karina uit Noorwegen aangekomen.  Zij was hier 8 jaar geleden ook met AFS en woonde ook mijn familie. Zij wou graag wat rondreizen maar was alleen gekomen en al haar vrienden van hier moesten werken of naar de universiteit gaan. Dus direct na het afscheid zijn we naar het busstation gegaan om te vertrekken op een reisje. Nu moest het wel lukken dat Esteban, Callin en Lala moesten dansen op de feria van David. Oke eventjes heel veel informatie in één zin dat uitgeklaard moet worden. Esteban en Callin zijn 2 vrienden van de straat die in een dansgroep zitten geleid door Lala (zij is een dame dat ook in mijn straat woont). Ze zitten niet in een groep zoals wij dat gewoon zijn. Zij dansen de originele dans van Panama, Tipico. Hun dansgroep was gevraagd door het bestuur van de feria in David. Feria is een soort markt waar er optredens, feestjes, eten en goedkope waren te koop zijn. Vaak is er ook een kermis. En David is de hoofdstad van de provincie Chiriqui dat naast Costa Rica ligt. Na een lange busreis, 8 uur, kwamen we aan op de feria. Nadat we hun optreden gezien hadden zijn we nog wat gaan rondkijken. Zo was er onder andere een paardenkoers op zijn cowboys. Daarna zijn we ons gaan klaarmaken in het hostel voor de PH, openlucht fuif. De muziek was wel goed al herhaalden ze de liedjes nogal veel maar op een bepaald moment kwam er een soort van boys band optreden en dat kon Esteban niet meer aanzienm dus zijn we naar buitengegaan. Dan zijn we nog een reuze brochette gaan eten, één van bijna 1 meter lang. Rond 3 uur ben ik met Karina en Ariel, een vriend van Esteban en Callin, naar het hostel gegaan en de 2 jongens zijn daar nog gebleven. Ik was echt heel moe van de voorbije week en viel als een blok in slaap maar rond 6 uur belde Callin mij dat ze geen bed hadden en dat vroegen of we mochten slapen in onze kamer omdat wij nog een bed over hadden. Ik dacht dat ze onnozel waren aan het doen en stuurde ze daarom naar hun eigen kamer. De volgende dag vroeg ik wat er nu echt scheelde want ik was half aan het slapen. Het bleek dus echt dat ze niet konden slapen in hun kamer en na mijn telefoontje hebben ze dan maar buitengeslapen. Ze hadden te veel schrik om nog is te bellen omdat ik nogal kwaad klonk. Ja in mijn slaap moeten ze mij niet storen e J. Al een geluk hebben ze niet lang buitengelegen want om 9 uur in de ochtend vertrok hun bus terug naar huis.



 

Wij zijn dan doorgereden naar Volcan. Dit ligt een uurtje van David maar wat een verschil. In David is het heel warm maar als je dan in Volcan komt, is het echt koud. Dit komt omdat het dorpje op de flanken van de inactieve vulkaan ligt. De natuur was wel prachtig. We zijn daar maar 2 dagen gebleven maar hebben prachtige vegetatie gezien en kolibries! Ons hostel bood een tour in de jungle aan. Dat zat in de prijs van één overnachting. Ik was echt verliefd op dat dorpje. Ik zat precies in de Ardennen maar dan mooier. Heb me na 9 maanden voor de eerste keer met warm water gedoucht en geslapen met dikke dekens. Deed wel is deugd om in de koude, rond 18 graden, te zitten na een constante temperatuur van 30 graden. Maandag in de nacht zijn we  thuisgekomen. Dinsdag was een rustdag en woensdag zijn we naar Isla Taboga geweest. Een eiland dat dicht bij Panamastad ligt. Mooi strand maar ik ben teruggekeerd als een tomaat. Ik denk dat mijn zonnemelk niet werkte. J In het weekend zijn we naar de finca gegaan. Toen als we terugkwamen was er een afscheidsfeestje voor Karina. Dat door ging op het terras van van de buren. We waren met niet veel maar hebben heel veel gedanst. Zo zijn we echt zot gegaan op Come as you are van Nirvana. Een geslaagd feestje dus J De volgende dag begon de universiteit voor mij, met 2 weken uitstel. Was heel tof om iedereen terug te zien. Heb zang en zit in een groepje waar ze tipico spelen. De profs komen ook meer en de lessen zijn interessanter. Toen als ik terugkwam, hebben we Karina naar de luchthaven gebracht.  Ik was vooral blij dat ik nog niet moest gaan.  En zo begon ik met de maand april. Gedaan met de vakantie en weer naar de uni.  En af te sluiten nog wat foto's.