De voorbije maand (november) was het de maand van de onafhankelijk. Deze maand vieren ze in Panama dat ze onafhankelijk zijn van Spanje en later van Colombia. Hier volgen de data’s:
Ja wat wordt er dus gedaan op de dagen? Op al die datums zijn er desfiles, dat zijn stoeten waar muziek wordt gespeeld. Hier heeft elke middelbare school een harmonie. Die stappen dan mee in de stoet in mooie uniformen en spelen nationale liederen. Er zijn ook onafhankelijke stoeten en daar zie je vaak homo’s in paraderen. Zij dragen dan een speciaal of vrouwenkostuum en de mensen vinden dat geweldig J. Verder wandelen er ook majorettenwerpsters. Zo’n stoet heb ik gezien in Anton ( waar onze finca staat) de 5e. Die dag vieren ze het bestaan van hun district. De 3e en 4e november zijn er stoeten in Panama stad. Ik ben niet gaan zien omdat ik toen naar het reggeafestival aan het strand was met klasgenoten. Maar diezelfde groepen kwamen ook in Anton, in het weekend dan. Donderdag de 10e was het stoet in Chorrera, dat is niet ver van waar ik woon. Dit was een ander soort stoet, een tipico stoet. Er wordt tipico muziek gespeeld door bands en er wordt gedanst in Pollera’s. Ik zelf ook gedesfileerd met AFS. Zo’n pollera aandoen was echt veel werk. We moesten daar om 9 uur zijn, dus ik ben opgestaan om half 7. De eerste stap was de bloes met een legging. Die bloes bleek tot aan mijn knieen te komen. Dan werd ik geschminkt door mijn zus én dan de temblekes in mijn haar. Dit was heel pijnlijk en duurt ongelooflijk lang, ook omdat ik zo weinig haar heb voor dat. Dat heeft zeker wel een uur geduurt. Daarna 2 rokken aan. En als laatste de prendas, zijn de halssnoeren. Normaal zijn dat er 8 maar dat kost ongelooflijk veel en we hadden ze niet allemaal kunnen vinden. Ik had er 4. Ik voelde me heel fier dat ik dit mocht dragen en mijn ouders vonden dat ook wel leuk. Echt een familie aangelegenheid. Gelukkig hebben we niet de hele tocht afgelopen want het was echt warm. De vrijdag had ik een lange dan op de universiteit omdat er weer lessen van orkest waren met de cello. De 6e december hebben we concert. Zaterdag was het in de voormiddag weer orkest. Zaterdag ga ik wel niet veel naar de lessen omdat het redelijk vroeg is en vrijdag en zaterdag in totaal 10 uren oefenen vind ik een beetje te veel. Maar het probleem is dat de profesor een beetje te veel praat J.
Vrijdag de 18e ben ik met mijn klas naar en indianenstam geweest. Ze heten Emberas en leven in het gebied Changres( dat is gelegen in het nationaal park). Het was echt mooi. Eerst met de bus naar een oever. Daar stonden mannen te wachten kano’s. De Embera’s leven verspreid over eilanden. Wij zijn naar het middelste van de 3 gegaan. De boottoch was heel mooi, ik voelde me precies in een programma van national geographic. Toen als we aankwamen werden we verwelkomd door kindjes dat muziek maakten. Al die instrumenten zijn gemaakt van natuurlijke materialen, zo was er een trommel van een schildpad. Er waren veel van mijn klas dat een gesprek wouden starten met die kinderen maar ze kunnen geen Spaans. De Embera hebben een eigen taal en pas in de lagere school leren ze spaans spreken. Op hun eiland hebben we uitleg gekregen over de cultuur. Ze leven van visvangst en vooral van tourisme. Ze maken vooral halskettingen, beeldjes, rieten manden,… Allemaal heel mooi maar heel duur. Ze leven in hun kolonie met 23 gezinnen samen. Ze hebben ook een soort van politie en een stamleider. De kinderen krijgen onderwijs tot de lagere school, daarna moeten ze naar de stad gaan. De vrouwen hebben tekeningen op hun lichaam en hun gezicht. Ze maken de inkt van een vrucht en water. En dat mengsel houdt de muggen op afstand. Dat moeten ze wel want door die warmte en veel regen (leven in regenwoud) is dat een ideale broedplaats voor de muggen. Die dag hebben we nog typisch dansen gezien waar iedereen werd op uitgenodigd. Diezelfde dag ben ik nog naar de finca gegaan. In de finca hebben we brood gemaakt met het recept van mijn ouders. Het was een groot succes. We hebben het weekend zeer rustig gepasseerd. Er is wel een tweede paard bijgekomen. En ik heb daar natuurlijk met gereden. Ik voel me echt op zo’n farm J. La finca is heel mooi geworden en mijn mama verteld me hier juist dat ze ongelooflijk veel planten hebben dat in heel panama een beetje zijn aan het uitsterven. Het is daar echt wel een paradijs, fruit van de bomen kunnen plukken.
Ondertussen zit ik een naaiclub. Dat is elke avond van 6 tot 9 uur maar ik ga wel niet elke avond. We zijn een doek aan het maken voor rond de kerstboompot. Heel leuk en ik leer veel bij (foto van eindresultaat volgt nog)
De 22e november was het dia del musico (dag van de muziek). Er was niet veel te doen in de universiteit maar omdat het trimester bijna gedaan is zijn er heel veel openbare examens en omdat het eerste jaar niet zo veel te doen heeft, gaan we altijd met de hele klas gaan zien.
De laatste dia de patria heb ik gespendeerd in Las Tablas. Daar was het feest van de duizend pollera’s. Zaterdagochtend zijn we( Onze AFS-verantwoordelijke Irma, een vriend en Julie. De rit duurt 5 uur. Toen als we aankwamen was er op het plein naast de kerk van Las Tablas een stoet met verschillende karren waar vrouwen met pollera’s op dansten. Elke kar heeft zijn band en ze deelden ook snoepjes uit zoals met Sinterklaas J. De zaterdag zijn we met de anderen van AFS die in Las Tables naar een discotheek geweest maar dan buiten. Zondag was het dus het feest van de duizend pollera’s. Iedereen mag meedoen op een voorwaarde, je moet in de volledige outfit komen met alles er op aan. Onze verantwoordelijke heeft ook meegewandeld. Het spijtige was dat het heel de dag heeft geregend. En een pollera weegt ongelooflijk veel als het regent maar het was wel prachtig om te zien. Vorig jaar waren er 7000 vrouwen in pollera. Maandag waren het desfiles in Chorrera maar omdat we van ver kwamen zijn we niet kunnen gaan.
De universiteit loopt ver op zijn einde, momenteel zijn het examens. En daarna is het vakantie. In december ga ik wat reizen in Panama met 2 meisjes van Afs en één haar zus. Zij is al vier maanden aan het reizen met 2 vriendinnen en in Panama gaan we hun vergezellen.
Dus in mijn volgende bericht zullen jullie meer te weten komen over Panama
Weetjes:
-De tradionele klederdracht, de pollera, zijn afkomstig van in de tijd van de Spaanse kolonisatie. De meiden droegen dit om te werken en als ze uitgingen. Wel veel minder uitgebreid maar het is dus wel van Spaanse invloed.
-Er is een nieuwe “mall” in Vista Allegre. Er is enkel wel nog maar één winkel in het shoppingcenter maar die heeft heel veel succes. Het voorbij weekend is er wel een deel van de eerste verdieping ingezakt. Gelukkig waren er geen gewonden.
- Omdat het bijna kerstmis is, schilderen veel mensen hun gevels van hun huizen en ook soms binnen in. Bij mij thuis doen we daar niet echt aan mee.
-De 8e december is het moederdag. We gaan naar de grootouders en daar komt dan heel de familie samen.
De 15e november en in december is het de nationale dag van België en nationale feestdag van België hier in Panama. Maar hier wordt dat niet echt gefeest. Men zegt dat dat meer in Costa Rica is.
