In mijn vorig bericht had ik beloofd dat ik meer ging vertellen over Bocas del Toro. Op onderstaand mapje kun je het zien. Bocas del toro is een provinicie maar de eilanden van Bocas zijn het meest bekend voor zijn tourisme. De inwoners zijn actief in toerisme, visvangst (zo zie je veel vissersdorpjes naast het water) of agricultuur. Op het vasteland wonen veel indianenstammen. In dit gebied vind je de Ngöbe. De natuur is prachtig en alle huizen zijn gemaakt van hout en staan wat hoger, voor het water. Ik ben met een paar vrienden van AFS gegaan. Toen als we daar waren heeft het bijna heel de tijd geregend. Wat wel spijtig was maar het bleef leuk… tot een bepaald punt maar daar vertel ik later over.
Van het vasteland vaarden we met een klein bootje naar het hoofdeiland, Isla Colon. Dit eiland bestaat uit bars, hostels en toerisme. Zo waren er elke avond feestjes. Er was een bar met een schip onder water en als je wou kon je snorkelen. Wat hebben we allemaal gedaan, buiten stil gezeten omdat het te veel regende? We zijn de cacaoplantages van de Ngöbe gaan bezoeken. Ze werken heel biologisch en natuurvriendelijk. Zo hebben we zelf cacao gemalen en dan chocolade gemaakt, heerlijk! Op het einde schonken een blokje chocolade weg en kregen we typisch eten van hen. Heb ondertussen al brownies van de chocolade gemaakt J. Voor de rest hebben we een (klein) eiland rondgewandeld, vol met zandvlooien. Verschrikkelijk! 1 dag zijn we met een toeristische tour mee geweest. Daar zagen we dolfijnen en kleine kikkertjes (door kindjes gevangen om er foto’s van te maken voor 1 dollar) en een luiaard. De tour was zeer mooi, Bocas heeft echt een prachtige natuur. Maar veel te toeristisch.
Na 4 dagen wilden we terug naar huis maar dat ging niet. De Ngöbes blokkeerden de wegen om te protesteren tegen de overheid. Die wou hun mijnen afnemen, wat natuurlijk niet kan. Dus konden we niet weg van het eiland omdat er maar één snelweg is door Panama. Zo konden er ook geen bussen van Costa Rica komen en omgekeerd. Een groot probleem dus en bovendien werd de situatie nog gevaarlijk. Er kwam niks meer binnen op het eiland en alle toeristen probeerden zo snel weg te komen omdat niemand wist hoe lang het kon duren. Wij bleven wachten maar na 2 dagen belde AFS en boekten ze een vlucht naar Panama stad. De staking heeft nog 2 weken geduurd en is nog steeds bezig. Soms blokkeren ze de weg voor verscheidene uren om de aandacht te trekken. Ondertussen zijn ze nog steeds aan het discussiëren met de overheid.
Na wat rustdagen ben ik een bezoekje gaan brengen bij Frederieke in Colon samen met 2 andere meisjes van België. Zij woont dicht bij een eiland, Isla Grande. Zeer mooi maar eigenlijk ben ik zo’n stranden al gewoon. J We kwamen daar wel 2 belgen tegen. Één was van Leuven en ging trouwen met een panamees. Wat wel grappig was dat hij amper Spaans kon en zij amper Engels J. Liefde heeft geen woorden nodig!
Deze maand was ook echt een feestmaand. Ik heb voor het eerst een 15 jarige verjaardag meegemaakt. Voor de meisjes is dat een speciale leeftijd. Ze beschouwen deze leeftijd als een overgang van meisje naar jonge vrouw. Wanneer ze de taart aansnijden wensen moeder en vader haar het beste. Het was een heel emotioneel moment omdat de ouders hun meisje moesten loslaten en beseffen dat ze groot wordt. Daarna danste dochter en vader samen op een wals. Vervolgens kwam de opa, meter, peter, nonkel, broers,… De vader gaf zijn dochter een ring en veranderde haar slippers in hakjes.
Daarna kwam carnaval. Dat waren 4 zotte dagen. Julie en ik verbleven in het buitenhuis van buren. Zij wonen in mijn straat en gaan elk jaar voor carnaval naar LA Palma. Dit is dicht gelegen bij Las Tablas, de carnavalstad. Carnaval bestaat bekend om zijn koninginnen. Er zijn er twee in een dorp. Zij komen overdag en ‘s nacht verscheidene keren buiten op hun praalwagens, die steeds verschillend zijn. Hun praalwagens worden vergezeld door een kar met een bende muzikanten. Kort samengevat was het feesten en slapen. In de voormiddag vertrokken we naar het stadcentrum waar ze elke dag colecos hielden. Dat is een tank met water waar ze met een tuinslang heel de dag mensen nat spuiten. Die tank staat dicht bij een plaats waar ze drank verkopen en muziek draaien. En als er een praalwagen voorbij komt, wordt de muziek en water eventjes afgezet en begint iedereen te schreeuwen, goede of lelijke dingen. Hangt ervan af voor welke koningin je bent. Rond 6 uur gingen we naar huis, aten we. En vervolgens gingen we voor enkele uurtjes slapen. Daarna vertrokken we naar Las Tablas naar de Ph, openlucht discotheek, tot vroeg in de ochtend om dan enkele uurtjes te slapen en terug te beginnen. J Nogal afmattend maar leuk. (Ik heb spijtig genoeg zelf niet foto's kunnen nemen met al dat water daarom een paar foto's van het internet)
Na 4 dagen ben ik alleen vroeg vertrokken naar de finca voor het verjaardagsfeestje van Caridad, dochter van mijn zus. Zij werd 1 jaar. Deze leeftijd is ook heel speciaal en wordt uitgebreid gevierd. Elke verjaardag heeft zijn thema en ze hadden gekozen voor Tinkelbel en Peter Pan. Op een bepaald werden Caridad en Ariel, haar broer, verkleed in Tinkelbel en Peter Pan. Na een HELE fotoshoot werd de piñata aangeslagen. Elk kindje mag eventjes slaan en wanneer alles er uit valt. .. Dat is mooi om te zien. Iedereen vliegt er op om snoepjes en geld (centen) te rapen. Nadat alle kindjes hun cadeautjes krijgen gaat het feestje verder voor de groten. Elk uitgenodigd kindje krijgt een zakje met snoepjes, potloden, speelgoedjes,… in het thema van het feestje.
Na deze dagen heb ik vooral véél uitgerust en zijn er 5 nieuwe AFS-studenten bijgekomen in mijn district. 2 meisjes van Oostenrijk, één van België (zij doen vrijwilligerswerk) en een jongen en meisje van Thailand (middelbare school). Zo en dan begon maart. Maar daar vertel ik later over…
