Het is weer eventjes geleden. Maar ik denk dat velen kunnen beamen dat de tijd soms heel snel kan gaan. Ik ben momenteel in mijn 4de maand en begin al schrik te krijgen om naar huis te keren. Natuurlijk mis ik België en heb ik van die momenten dat ik wil terugkeren maar ik besef dat dit jaar, waar ik zo lang naar heb uitgekeken, zo om gaat zijn. Allé ik moet nu niet te dramatisch doen want er is nog hopen tijd J.
Calle 7ma (dat is mijn straat)
In de straat is er nog niet veel veranderd. Enkel dat ze een zwembad aan het bouwen zijn. Iedereen heeft bijgelegd en momenteel ligt er al een vloer. De volgende stap is een zwembad kopen, zo een plastiek dat iedereen heeft.
In de straten is de siesta goed zichtbaar. Tot 5 uur is het heel rustig en daarna komen er veel mensen naar buiten om te wandelen, te praten, spelende kinderen. In de weken is het dus heel rustig en vanaf vrijdag mogen we beginnen feesten. Allé feesten, dat is gewoon een groep mensen die bij een huis staan met muziek en bier. Maar het is wel leuk dat er altijd zo iemand buiten is. En het is altijd heel gezellig. Een dag ben ik met vrienden van de straat naar een bingoavond geweest voor geld in te zamelen voor een mevrouw die kanker heeft. Dat was heel gezellig en ik vond dat een heel leuke manier om geld in te zamelen.
Het is heel grappig maar iedereen is op een manier wel familie van elkaar. De mama van mijn nonkel woont hier. En bij haar woont haar zoon met zijn vrouw en kinderen. Dus theoretisch gezien zijn die dan ook familie van mij. En dan gaat het zo verder é. Want die mama van mijn nonkel heeft dan nog andere familie hier in de straat wonen.
Ondertussen zit ik in een dansgroep van’ tipico’. De tante van een vriend is de instructeur en zij heeft Julie en mij uitgenodigd. We staan nog maar pril in onze dansschoenen. + liedje tipico.
In mijn gezinnetje gaat heel goed. Ze zijn geïnteresseerd in België, vooral de mama dan. Mijn papa moet heel de week werken, hij is chauffeur van een schoolbus. Mijn mama is huisvrouw maar zij doet vaak uitstapjes. Momenteel zitten de kinderen van mijn zus ( die naast mij woont) in therapie. Mijn nichtje omdat ze nog niet goed kan kruipen, ze is 8 maand, maar ze was een premature toen ze geboren werd. En mijn neefje is ook te vroeg geboren en daarom zijn de spieren vanachter aan zijn voet niet goed ontwikkeld moet hij ze dus te goed gebruiken en dat leert hij bij de therapie. Ja mijn neefje is wel een deugeniet zene. Hij houdt van muziek en heeft veel muziekinstrumentjes. Als ik saxofoon speel of cello of gewoon muziek aan het luisteren ben, komt hij met een muziekinstrumentje en begint mee te spelen. Heel gezellig J. Mijn ouders gaan elke weekend naar de finca (buitenhuisje, met koeien en kei veel planten). Soms ga ik mee of soms blijf ik hier. Het is daar echt heel rustig. En we eten er altijd kei veel, ben al aan het verdikken. Vaak komt de grootouders op bezoek. Hier in Panama houden ze wel van een biertje en dit weekend ga ik de Duvels (heb een pakket gekregen vanuit België van mijn ouders) openen. Hopelijk vinden ze het goed. J
La universidad
Daar gaat het allemaal heel rustig. Overal waar je stapt zie je iemand oefenen of zijn er concertjes. Nog altijd niet veel lessen en binnenkort komen de examens eraan. Midden december hebben we vakantie tot en met midden maart. En dan gaan we uitstapjes doen J. Ondertussen zit in een groep van violen, die lessen gaan door op vrijdag en zaterdag. Dat is echt leuk want we leren allemaal aan elkaar. Er zijn zelfs mensen die geen muziek kunnen lezen maar ze leren het daar allemaal. De universiteit had een groot aantal violen en die zijn dus uitgeleend. Met een ander vak zijn we ons, mijn klas, aan het voorbereiden voor het kerstconcert dat we waarschijnlijk gaan doen in de shoppingcenter van Panama stad. Daar zijn ze trouwens kerstbomen en versiering aan het zetten, met deze hitte é. Voelt echt vreemd aan.
En er zijn veel mensen dat Nederlands willen leren en dat leidt wel tot grappige situaties. Zo is er een meisje dat elke morgen ‘goeiemorgen’ zegt als ik binnenkom J.
Aja 27 oktober was het ‘dia del estudiantes’ ( dag van de leerlingen).In de middelbare en lagere school mogen de beste van de klas lesgeven over een vak, in plaats van de leerkracht.
Verder is er een tentoonstelling van Leonardo Da Vinci dicht bij de uni. Ben daar geweest met klasgenoten en een gids. Zo wist ik bijvoorbeeld g niet dat de Leonardo niet in codetaal schreef, maar omdat hij links was en het makkelijker voor hem was om van links naar rechts te schrijven.
Een citaat van Leonardo Da Vinci waar wel een waarheid in zit:
“Quien de verdad sabe de qué hablar, no encuentra razones para levantar la voz”
“Wie weet waarover hij spreekt, vindt geen redenen om zijn stem te verheffen”
Uitstapjes
In een weekend ben ik met de AFS-mensen van dit district, onze counselor en mijn mama naar ‘ El Valle’ geweest. Dit ligt in Anton, waar de finca ook is. Het dorp ligt in vallei en is ongeloofelijk mooi en vooral frisjes. In de avonden zaten al de buitenlanders met een trui aan en de Panamezen keken zo van, jullie zijn dat toch gewend. Hetzelfde met de airco, die zetten ze altijd kei hoog en ik zit dan te bibberen en dan kijken ze altijd zo vreemd J.
Zaterdag zijn we naar de warmwaterbronnen geweest. Daar zijn we begonnen met een soort van klei op ons gezicht te smeren dat rechtstreeks afkomstig is van de dichtbijgelegen vulkaan. Je had twee soorten, voor een gevoelige huid of gewone huid. Dit moesten we dan op ons gezicht smeren en laten drogen. In die droogtijd hebben we een rondleiding gekregen. Zo hebben we vanalle speciale planten gezien zoals rode bananen en de akoestische eieren. Dat zijn halve eieren die even van elkaar staan. Als de ene praat met zijn rug naar de andere in dat ei hoort de andere hem. En het lijkt of die persoon recht voor je staat, echt cool. Daarna hebben we ons gezicht afgespoeld en het resultaat was een heel zachte huid. Dan hebben we ons in een WARM zwembad gelegen. Dat was natuurlijk opgewarmd en echt zalig, eindelijk warm water. Vervolgens zijn we naar de geschilderde rotsen. Daar hebben de indianen vroeger een plan opgetekend van die plaats. Zondag zijn we naar de dierentuin geweest.
In el valle is er een verhaal over een berg. Er is een berg dat de vorm heeft van een slapende indiaan. Zij is in slaap gevallen toen ze wachtte op haar geliefde en is blijven slapen omdat hij niet gekomen is.
Een beetje uitleg bij de foto's:
- Een kolibri die dagelijks langs komt in de universiteit
- de 'klei' op onze gezichten in de warmwaterbronnen
- De akoestische eieren
- De rode bananen, niet eetbaar
- Een soort van rups die we tegenkwamen in de zoo, heel giftig als je hem aanraakt
- video van een concert in de uni, argentijnse muziek
- Folklore muziek van Sam y Sandra
