Eerste weekjes vakantie: deel 2
Zo ik vervolg mijn verhaal met de feestdagen. Dit was een hele vreemde ervaring omdat het niet koud was en het sneeuwde niet. In plaats van een witte kerst hadden we een heel zonnige kerst. Met kerstdag is eindelijk de zomer hier begonnen. Dit betekent: heel warm overdag met een briesje en geen regen en ’s avonds koelt het af. Momenteel regent het heel zelden. Aja en ze hebben hier ook niet de gewoonte om wenskaartjes te geven. Ze keken ook heel vreemd toen ik thuis kwam met kerstkaartjes uit België.Voor kerstmis zijn we naar de’ finca’ gegaan. Dat is niet normaal. Gewoonlijk gaat mijn familie met Nieuwjaar naar daar en blijven ze met kerstmis thuis. Dit omdat Kerstmis hier meer een gelegenheid is met vrienden en Nieuwjaar met de familie. De 24e was het heel rustig. Mijn ouders waren het eten aan het bereiden voor in de avond en werkten in de tuin. Ik heb zandkoekjes gemaakt als dessert. Rond 6 uur ben ik samen met mijn mama naar de mis geweest. Dat was in een heel klein kerkje en daar stond een man een lezing te geven. Toen als we terug thuis kwamen hebben we de tafel vol met eten klaar gezet. Ik merkte toch wel de invloed van de Verenigde Staten in hun maaltijd. Zo zijn er veel mensen die kalkoen bereiden voor kerst of oudejaarsavond. Bij ons stond er op het menu: natuurlijk rijst met guandu (zeer lekkere bonen), een roze aardappelsalade, ham met een vleessausje, appels en peren ( wat zeker geen typisch fruit is van Panama), Tamal ( een soort van mais brei met kruiden, zeer lekker) en mijn koekjes. Na de maaltijd zijn we nog wat blijven napraten aan tafel samen met mijn zussen, mama en grootouders. Mijn papa lag in de hangmat te ronken van al de pintjes J. Daarna hebben we de cadeautjes geopend. Kinderen krijgen hier echt superveel. Mijn broertje heeft een ‘wii’ en een fiets gekregen. Dan om 12 uur hebben mijn papa en de man van mijn zus vuurwerk afgestoken. Echt heel veel, dat bleef maar komen. En ze vonden dat zo leuk, mannen é J. Op kerstdag zijn we vroeg naar huis gekeerd omdat mijn zus zich slecht voelde. Thuis aangekomen was het al veel beter en zijn we direct doorgereden naar de familie van mijn papa. Daar wat gezeten en gepraat. Op het laatste heb ik, mijn mama en mijn neef een drankcompetitie gehouden. Het begon bij mijn mama. Zij had altijd haar pintje op voor mijn neef en mijn neef wou niet onderdoen dus die ging altijd maar meer bijhalen. Na een tijdje werd ik er ook bijgehaald en kon toch geen nee zeggen, ik ben van België e. Hier staat België echt bekend om zijn zware bieren.
In Panama kunnen ze hun huizen en straten heel mooi versieren voor de kerstdagen. En ondertussen heb ik al 2 ‘kerststallekes’ gekocht. Die zijn hier zo mooi en na de kerstdagen kosten ze echt niks. Nu nog allemaal meekrijgen in mijn koffer naar België J
Na Kerstmis ben ik bijna alle dagen naar de verantwoordelijke van ons district gegaan. Omdat we 5 januari een familiedag hadden van AFS en ieder district moest een act voorbereiden. Wij zijn met 5 in ons district, 4 meisjes en 1 jongen. Julie en ik doen universiteit en de anderen zitten in de middelbare school. De 2 meisjes komen uit Duitsland en de jongen is ‘onze Italiaan’. Onze act bestond uit de ‘macarena’, ketchupsong en salsa. Een dancemix J.
Zo nu over oudejaarsavond en Nieuwjaar. Ik ben niet thuisgebleven maar ben met mijn overbuurjongens en die hun ouders naar Las Tablas geweest. Dat is vier uur rijden van waar wij wonen. Dus in de ochtend ben ik al vertrokken met Esteban. Zijn mama was daar al en zijn broer en papa kwamen later. Na 4 uur kwamen we aan in Las Tablas en moesten we een bus nemen naar La Palma. Dat is zo’n 10 minuutjes vanuit Las Tablas en daar hebben ze een huis, nog volop in bouw. Maar perfect om te slapen en al heel mooi. Om 6 uur werden we naar het winkeltje gestuurd om ijs te gaan kopen. Maar voor dat winkeltje lag nu wel zeker een ‘cantina’, dat is een soort van café, en daar hebben we dan eerst wat gedronken. Tegen 9 uur zijn we teruggekeerd. Ons feestmaaltijd gegeten en daarna ben ik een uurtje gaan slapen want ik was echt al moe. Tegen 11 u, een uurtje voor middernacht, ben ik me dan gaan klaarmaken en mijn nieuwe kleertjes aangetrokken om het nieuwe jaar te starten. Aangezien iedereen zich moest douchen, we waren met 5, hebben we niet kunnen aftellen. Ineens zagen we in de verte vuurwerk en dan hebben we elkaar maar een gelukkig Nieuwjaar gewenst. Heel vreemd, hier is bij sommige families de gewoontes om af te tellen bij kerstnacht. Oké toen als iedereen klaar was, sprongen we (letterlijk) in de auto om naar Las Tablas te gaan. Het vuurwerk duurt daar een uur en echt mooi. Ondertussen was er een stoet waar de 2 koninginnen werden voorgesteld voor carnaval. Je had ‘reina del calle abajo’ en ‘reina del calle arriba’. Carnaval is van 17 tot 22 februari. Na de stoet zijn we naar een PH geweest. Dat is een discotheek maar dan buiten, op een grasveld. Tot de vroege uurtjes hebben we gedanst en dan na de’ fonda’, een Panamees frituurtje, naar huis gekeerd. De volgende ochtend zijn we tegen de middag terug gekeerd naar Las Tablas om daar de’ colecos’ mee te maken. Op het marktplein stonden grote tanks met water en met een hele grote tuinslang spoten ze op mensen. Heel verfrissend in die warmte. Na wat verfrissing zijn we weer terug gekeerd naar de PH. Dat was echt heel zot. Tegen de late namiddag begon iedereen op zo’n bepaald liedje met hun bier in de lucht te gooien en elkaar nat te maken. Tegen 6 uur zijn we dan terug gekeerd naar een ‘fonda’ en daarna in ons bedje gekropen want de volgende dag moesten we vroeg vertrekken naar huis.
Dit Nieuwjaar was heel anders en ik heb me echt geamuseerd. Dat blijft toch wel een herinnering J.
De eerste 2 weken na Nieuwjaar heb ik vooral uitgerust. Samen met mijn gezin zijn we nog op familiebezoekjes gegaan. Een avond was de familie van de man van mijn oudste zus hier. Ik had voor de verjaardag van Baby ( de man van mijn zus, hij heeft een andere naam maar iedereen noemt hem zo) een paar Belgische sterke pintjes gegeven. Zoals Duvel en Augustijn. Hij heeft ze toen geopend en iedereen kreeg een klein glaasje met een beetje in. Iedereen vond het heel straf en lekker, maar ze waren er toch wel wat zattekes van. J Voor de rest zijn de lessen van cello/orkest terug begonnen. Elke vrijdagavond van 3 tot 6. Mijn kerstdoek is eindelijk af. Ik ben me ook gaan inschrijven als vrijwilliger voor het jazzfestival met vrienden van de universiteit. Die zondag was de familiedag van AFS in Santiago, 4 uur rijden van waar ik woon. Mijn mama en Ariel waren mee. De anderen bleven thuis. Mijn papa moest werken (tegenwoordig rijdt hij als buschauffeur openbaar vervoer. Als de vakantie gedaan is, gaat hij weer rijden met zijn schoolbus) en mijn zus moest letten op mijn jongste zus omdat die bijna gaat bevallen. Die dag was heel leuk. Er was een groot zwembad en ieder district moest een act voorbereiden. Na die dag zijn wij naar Anton gegaan. Daar was het festival van hun heilige. Na te douchen en omkleden, gingen we naar de mis. Heel de familie van mijn mama was er. Mijn oma en opa, tante Lidiola met haar tweeling, tante Vicky en oom Jose luis met kinderen en mijn nonkel Julio met zijn vrouw en kindjes. Die mis heeft 3 uur geduurd en op het einde kwam de heilige rond en mocht iedereen die aanraken. Na de mis was er vuurwerk en een harmonie die speelde. De mis zat echt propvol en de muziek dat ze speelden was echt nog tof, zo met drums en gitaar. We zijn in de finca gebleven tot dinsdag. Ik heb paardgereden, na al mijn nichtjes en neefjes, naar de beek geweest en de tantes van mijn mama bezocht. Zij wonen ook in Anton en hebben op een grond wel 3 huisjes neergezet. Eigenlijk zo’n vakantiepark. Maar heel tof en als ze samenkomen, gaan ze allemaal in het midden zitten onder bomen op stoeltjes. Mijn mama heeft een hele grote familie. Dinsdag terug naar huis omdat Ariel zijn zomercursus begint, eind februari begint zijn eerste schooljaar. Met veel wenen is hij eindelijk vertrokken. Ik ben die dag voor de 3e keer naar de voorstelling van Leonardo Da Vinci geweest. Mijn oom Jose Luis had gratis tickets. Zijn papa en een vriendin met haar kleindochter waren ook mee.
Zondag de 15e was het matanza in mijn straat. Matanza is een soort van benefietconcert waar er altijd een dier wordt gedood om op te eten. Op deze matanza was het een koe. Op het einde van mijn straat hebben we een grasveldje. Het feest was daar en het ingezamelde geld zal dienen voor het opknappen van dat veldje. Ze willen er een afdak zetten voor feestjes en voetbalgoals. De matanza begon al heel vroeg. Voor 5 dollar kreeg je een ontbijt en middagmaal. De sfeer zat er heel goed in. Het was eigenlijk een groot buurfeest, tof om zo allemaal samen te komen. Tegen 11 uur ging iedereen naar zijn huis.
De volgende dag begon het jazzfestival dat tot zaterdag zou duren. Ik moest werken in de cafetaria. Dat was heel rustig want we waren met heel veel dus af en toe konden we naar een clinica gaan. Van 9 uur tot 4 uur waren er workshops die gegeven werden door studenten of profesoren uit de beste muziekscholen van de Verenigde Staten. Er werden zelfs beurzen uitgegeven. 3 vrienden van de universiteit hebben een beurs gewonnen en mogen een week naar Prinston gaan! Ik ben naar veel verschillende workshops gegaan zoals: muziektherapie, zang, gitaar, Tito Puente Jr over salsa en zijn vader, gospel, sax,… Na 4 uur kwamen 2 jazzgroepen optreden. Ik ben fan geworden van Lautarinos uit Chili. Dit was 5 dagen en alles gratis. Zaterdag was er een openluchtconcert in Casco Viejo, een oud gedeelte in Panama. Ik ben met Julie vertrokken en uiteindelijk kwamen we allemaal mensen van de universiteit tegen en hebben we daar met opgetrokken. Deze ‘jazzweek’ was heel leerrijk en leuk. Omdat je alle dagen dezelfde mensen zag, heb ik veel nieuwe mensen leren kennen en oud bekenden terug gezien. Toen als ik die avond terug kwam, was er niemand thuis. Uiteindelijk kwamen ze thuis met het nieuws dat mijn jongste zus, Karol, was bevallen van een meisje! Haar naam is Karitzel. De volgende dag zijn we haar gaan bezoeken in het ziekenhuis. Iedereen mocht ze vasthouden maar enkel bij mij moest ze wenen. J
Eind van deze maand ben ik een paar dagen naar Colon geweest. We zijn Porto Belo gaan bekijken. Een oude stad die zijn naam heeft gekregen van Christopher Columbus in 1500. Porto Belo is gelegen aan het water en was daarom een ideaal verdedigingsoord voor de Spanjaarden. Ondanks vele rooftochten door de Engelsen en Sir Francis Drake blijft de stad zeer mooi, o.a de overblijfselen van de forten en kanonnen. Het lijk van Sir Francis Drake ligt nog steeds op de zeebodem een paar kilometers van Porto Belo. Het schijnt prachtig te zijn om daar te snorkelen omdat je al de gezonken boten kunt zien. Ah en Porto Belo is ook bekend voor zijn zwarte jezus. De enige plaats in Panama waar je hem kan vinden.
Op de 28e van januari zijn we vertrokken met de nachtbus naar ‘Bocas del Toro’. Maar daar vertel ik jullie in de volgende maand meer over J
